มีเจ้าแกะน้อยตัวหนึ่งมันชอบร้องเพลงมาก เจัาแกะน้อยหลงตัวเองว่า รัองเพลงได้ไพเราะจึง อยากมีเพื่อนใกล้ชิดไว้ร้องเพลงเจ้าแกะน้อยมองซ้ายมองขวามองดูว่ามีใครอยู่บ้าง จึงเหลือบไปเห็น เจ้าหนู กระจี้ดตัวหนึ่ง เจ้าแกะน้อยจึงเดินตรงเข้าไปชวนเป็นสหาย เจ้าแกะน้อยจึงได้พูดกับหนูว่า "เรามาร้องเพลงกันดีไหม ไม่ยากหรอกนะง่ายมากเลย" เจ้าหนูตอบไปว่า "ไม่ไหวหรอกจ้ะเพื่อนเอ๋ย เพลงของนายไม่ค่อยดี หากร้องเพลงของนายฉันว่า เสียงเพลงของ ฉันหวานไพเราะกว่า ฉันชอบเพลงของฉันมากกว่า เชิญไปข้างหน้าเถอะพ่อแกะน้อย"เจ้าแกะน้อยจึงออกเดินไปตาละห้อย เพราะคำของเจ้าหนูบาดใจเหลือเกิน จึงมองหาเพื่อนใหม่เจอกับเจ้านกตัว หนึ่ง จึงพูดว่า "นกจําร้องเพลงกับฉันไหม ร้องหน่อยนะ แสนจะง่ายดาย"นกสีสวยเลยตอบว่า "ฉันไม่ชอบเพลงของแกะหรอกมีแต่ แบ๊ะ แบ๊ะ น่ารำคาญ เพลงฉันซิ เพราะกว่าแยะเลย"เจ้าแกะน้อยได้ฟังดังนั้น เกิดความเศร้า เพลียใจท้อแท้ จึงเดินจากไปเดินไปเรื่อยๆ บังเอิญเห็นม้าตัวหนึ่ง เดินมาแกะน้อยก็เลยรีบเดินไปทักทาย "คุณม้าจ๋าร้องเพลงแกะไหม ร้องง่ายนะไม่ยากหรอก"เจ้าแกะน้อยได้ฟังถึงกับเศร้ามากทีเดียว จึงเดินออกมาก็ได้เจอเข้ากับสุนัขรูปงามตัวหนึ่ง จึงเดิน เข้าไปชักชวนเป็นสหายทันที "เพื่อนเอ๋ยร้องเพลงแกะไหม ร้องง่ายนะ ไพเราะด้วย" เจ้าสุนัขได้ฟัง แล้วแหงนหน้าตอบออกไปว่า "ไม่เห็นจะชอบเลยไม่เห็นจะไพเราะตรงไหนเพลงของนายนะ ฮ้ง ฮ้ง เพลงของฉันซิ จังหวะก็เหมาะ ทำนองก้ดีเพราะกว่าเยอะเลย " เจ้าแกะเกิดอาการน้อยใจมาก แสนเพลียละเหี่ยใจ แต่ก็ยังไม่ท้อจึงได้เดินหาเพื่อนใหม่ต่อไปเรื่อยๆ เจอเข้ากับหมูตัวหนึ่งก็เลยเข้าไปทักทาย "หมูจ๋ามาร้องเพลงของฉันไหม ไพเราะจับใจ ร้องก็แสนจะง่ายดาย" หมูตอบออกไปทันที "อู้ด อู้ด เพลงของฉันร้องง่ายกว่า ฉันชอบร้องเพลงแบบหมูๆ ฟังแล้ว รื่นหู เจ้าไม่ต้องมาชวนหรอก โธ่ หน้าไม่อาย ไปเถอะ ไป..."เจ้าแกะน้อยช่างน่าสงสารนักแต่ก็เดินออกไปเจอกับพ่อไก่พอดี ยืนอยู่ตัวเดียวจึงเข้าไปชวนพ่อไก่ "พ่อไก่จ๋าร้องเพลงแกะไหม ไพเราะจับใจ ร้องแสนง่ายดาย" เจ้าไก่โต้งโก่งคอตอบไปว่า "เอ๊กอิเอ้กเอ้ก.. ฉันไม่ชอบเพลงของนายหรอก ฉันชอบเพลงของฉันมากกว่าเวลาฉันโก่งคอร้องเพลงดูเท่ห์ สง่า เพลงแกะมีแต่ แบ๊ะ แบ๊ะ น่ารำคาญจะตายไป"เจ้าแกะน้อยได้ฟังก็เศร้ามากผละจากเจ้าไก่โต้งเดินไปอย่างเดียวดายเริ่มจะท้อ พบกับแม่วัวเขาสวย ท่าทางกรีดกราย อ้อนแอ้น และแกะน้อยคิดว่าคง จะชอบร้องเพลง จึงเดินเข้าไปหาแล้วถามว่า"แม่วัวใจดีขาขอถามหน่อย ร้องเพลงกับฉันหน่อยได้ไหม เพลงของฉันเพราะนะ ร้องง่ายด้วยจ๊ะ"แม่วัวตอบทันที "ไม่จริงหรอกเจ้าหนู ฉันว่า มอ มอ ของฉันก้องกังวานเพราะกว่าหลายเท่านัก"เจ้าแกะน้อยเดินคอตกผ่านสวน เจอเป็ดว่ายน้ำอยู่ริมบึง จึงตรงรี่เข้าหาชวนสนทนา "คุณเป็ดร้อง เพลงกับฉันไหม ร้องนะ เพลงของฉันเพราะ ร้องก็ง่าย" "ฉันไม่ชอบเพลงแกะหรอกนะ ร้องแต่ แบ๊ะแบ๊ะ ฟังดูแล้วอ่อนแอ ฉันว่าฉันร้อง ก๊าบ ก๊าบ ....ฟังดูชัดเจนแข็งแรง ฉันลาล่ะนะ" เจ้าเป็ดพูดแล้วก็ ว่ายน้ำออกห่างไปเจ้าแกะน้อยจำต้องลาไปหาเพื่อนใหม่ มุ่งไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย เจอกับเจ้าแมวตัวลาย 2 ตัว จึงถาม "แมวจ๋าร้องเพลงฉันไหม ไพเราะจับใจ ร้องก็ แสนง่ายดาย แบ๊ะ แบ๊ะ ลองร้องตามฉันดู ลอง ดูซิสหาย" ลูกแมวกระโดดไล่งับผีเสื้อไปมาแล้วตอบว่า "ฉันว่าเพลงเหมียว เหมียว ของฉันง่ายกว่า ของนายไม่เห็นเข้าท่าเลย"เจ้าแกะน้อยถึงกับหมดแรง หน้าสลด น้ำตาเอ่อล้นไหล หาเพื่อนไม่ได้สักคน ช่างอาภัพจริงๆ ทุกคน หนีหายหมด จะชวนใครมาร้องเพลงร่วมกันบรรเลง ไม่มีสักราย แกะน้อยคิดในใจว่า เราจะอยู่ไปทำไมหันไปทางไหนก็ไม่มีความหมายใดๆ ทอดร่างนอนคิดสะอื้น หายใจแผ่ว อยากจะตายมีหนูน้อยคนหนึ่งเดินมาเห็นแกะน้อยนอนทอดกายก้มหน้าน้ำตาไหลเป็นสาย หนูน้อยจึงเดินเข้าไปโอบกอดเจ้าแกะน้อยขนขาวที่ร้องไห้ฟูมฟาย แล้วถามว่า "ร้องไห้ไปทำไมเจ้าแกะน้อยจ๋า มีทุกข์ร้อน อะไรหรือเปล่า" เจ้าแกะน้อยตอบว่า "มีทุกข์คับอกมากเพราะขาดเพื่อน"หนูน้อยได้ฟังแกะน้อยเล่า จึงบอกว่า"อย่าโศกเศร่าไปเลย มัวแต่ปล่อยใจให้เศร้าทำไม ตามฉันไปที่บ้านดีกว่า มีเพื่อนคอยเป็น สหายมากมายเลย"เจ้าแกะน้อยได้ฟังดีใจเป็นยิ่งนัก เลยวิ่งตามหนูน้อยน่ารักคนนั้นไปหาเพื่อนๆ ได้ไปเจอกับแกะทั้งฝูง จึงตรงเข้าไปทักทาย "พวกเราร้องเพลงกันไหม เพลงไพเราะมากนะร้องก็ง่าย" ฝูงแกะจึงพูดออกไป พร้อมๆ กันว่า "ขอเชิญตัวท่านร้องนำก่อนเลย" "แบ๊ะ แบ๊ะ แบ๊ะ" ฝูงแกะทั้งหมดจึงร่วมกันร้องเพลง ฟังดูแล้วครื้นเครง ต่างประสานเสียงแว่วดังกังวานไปทั่วร่วมกันร้องเพลงได้อย่างไพเราะไม่ขาดสาย มีความอบอุ่นยิ่งนักเจ้าแกะน้อยกลับมามีความสุขเหมือนเดิมชีวิตมีความหมาย ไม่ต้องไปชวนใครต่อใครมาร้องเพลงอีกให้เสียใจเจ้าแกะน้อยได้ความคิดขึ้นมาอย่างหนึ่งว่า เพลงใครก็ใครร้องสิ อย่าไปบังคับใครให้เขาทำตามใจเราเพราะบางครั้งเขาต้องเป็นตัวของตัวเองคิดได้ดังนั้นเจ้าแกะน้อยก็สบายใจ และไม่มีทุกข์อีกต่อไป ได้พบกับเพื่อนพวกเดียวกัน ร้องเพลงด้วยกันมีแต่ความสุขตลอดไป รักกันจนนิรันดร์......
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คนเราไม่ควรไปบังคับใคร"
การสอนนิทานในเรื่องนี้ครูสามารถสอนในเรื่อง
1. การนับจำนวนสัตว์ภายในเรื่อง
2. มีการจัดอันดับอันไหนมาก่อน
3. การเปรียบเทียบขนาด และ รูปร่างของสัตว์แต่ละประเภท
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น